چشم هایت را می بینم....

     چه زیبا در سوگ ماه نشسته، غریب خواهد شد امشب با ناله ها

     چاه دگر از صدای نیلوفر مرداب، بی نسیب خواهد ماند...

می خوانم ...

از هستی...از نیستی... از آنچه تو گفتی،نازنین

از وصل شقایق ها در دشت جنون که همه غرق در خون شدند...!!

آری، خون آلود...

گفته ها نرسد به جلوه ی سیمین سای تو....

به معرفت،به خاک،به دست های خیبرگشای تو....

من به نغمه هرگز نرسم....

آنجا که می روی ،به نسیم ،به نرگس، به خاک ،به راه،به عشق، برسان سلام ما را...

 ما خواسته ها ایم در این شهوت سرا ....با تمام صورتک ها می گویم ..غمگینم ...مسکینم ...رنجینم

                    دردها را تو می کنی خجلت...

                    گرگ ها را تو می کنی تربت...

من دگر بی صدا خواهم ماند....سکوت...سکوت...سکوت!!!!!!

بی تو طوفان زده ی دشت جنونم

  صید افتاده به خونم.....

    تو چه سان می گذری ، غافل از اندوه درونم..

  بی من از شهر سفر کردی و رفتی 

بی من از کوچه گذر کردی و رفتی

قطره ای اشک درخشید ز چشمان سیاهم

تا خم کوچه به دنبال تو لغزید نگاهم

نگهت هیچ نیفتاد به راهی که گذشتی.....!!؟

بی تو من در همه ی شهر غریبم...!

بی تو کس نشنود از این دل بشکسته صدایی

          بر نخیزد دگر از مرغک پر بسته نوایی

تو همه بود و نبودی...

تو همه شعر و سرودی...

چه گریزی ز غم تو ،که ز کویت نگریزم

گر بمیرم ز غم دل ،با تو هرگز نستیزم

     من و یک لحظه جدایی....

نتوانم...نتوانم..

     بی تو من....زنده نمانم!!!!

قصه نیستم که بگویی

نغمه نیستم که بخوانی

صدا نیستم که بشنوی

یا چیزی چنان که ببینی..

یا چیزی چنان که بدانی

من درد مشترکم....

مرا فریاد کن

نامت را به من بگو...دستت را به من بده...!

حرفت را به من بگو...

قلبت را به من بده...!

***من ریشه های تو را دریافته ام***

{مهدی اخوان ثالث}

های اهالی دریا....

های امواج آبی...!

سرخ، از تو می گذرم و گلگون میکنم سفره ساحلت را

مگو که نمی گذارین

ما با یار آمده ایم...!!

از اهالی شهر دور گشته ایم

ما   درد مشترکیم...این سان که می گوییم

شاعر سکوت دیگر نمی ترسد از طوفان

و او اینک طوفان گشته..

گذر خواهیم کرد ...های اهالی شهر !مرا بنگرید

که با خال یار طوفان گشته ام

آری ...آری...

به غروب دریا می شتابم

به رویاهای مرجان...به سوگ عروسانش...به خنده های مروارید

زنده خواهد شد این خاک غریب

های دریا !مرا بستان از این شهر

***من آرزوهای خاکی خود را در تو یافته ام***

 {شاعر سکوت}

صد باد صبا اینجا با سلسله می رقصند

این است حریف ای دل تا باد نپیمایی

کاش می شد و می خواست که ما هم از این حوادث ره به

دریا بزنیم....

کدام کلام بیانگر سکوت است، تا فریاد سکوت برآرم...

کدام آب نشان حیات است تا خود را درآن غرقه سازم...

ما گم شده ی طوفان عشقیم.

ما سراسر خودیم....

فریاد از خود..

سرابی پر از غروریم

خورشیدی پراز غروبیم..

آخ از این حیرت ما که به انجام نرسید

کدام دریا غرق خواهد کرد هر آنکه عاشق است

آنکه روزگاریست بی نام و نشان،در این کوچه های سکوت

.....به جستجوی یاری،به بنبست رسیده....

زنجیر ها بگیرید پاهای خسته مرا

طناب ها بگیرید گردن کج مرا

آری من از نسل سکوتم...از نسل دل ها...

زندگانی را با قانون عشق به سر بردیم،به امید معشوق

ای دریغ ،که معشوق همان عشق است...

کجایی صدای تنهایی...

صدایم کن که من،عاشقی خسته ام.

{شاعر سکوت}

                                            تمام عمر به دنبال چیزی بودم  که زندگیم را متبرک ساز

                                                                                                                                                    تا به تو ریسدم.

                                           تویک چیز متبرک نبودی، تو همان امام زاده ای  که می توان تمام آرزو ها را

                                             بدان دخیل بست...............

                                                                                              تنها یک لحظه که برای تهی شدن کافیست.....!!!!

                   {شوریده}

تو را من چشم در راهم شباهنگام 

                                                                                    {            که در آندم می گیرد در شاخ تلاجن سایه ها رنگ سیاهی 

                                                                                                                                                      و ز آن دل  خستگانت راست اندوهی فراهم

در آن نوبت که بندد دست نیلوفر به پای سرو کوهی دام

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              گرم یاذ آوری یا نه من از یادت نمی کاهم

                                                                                                                                                                                                     تو را من چشم در راهم  

{{{{{{{{{{{{{{}}}}}}}}}}}}}}}}}